360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Sypanie na wzgórzu w Lesie Wolskim kopca-pomnika walki o niepodległość rozpoczęto 6 sierpnia 1934 roku podczas zjazdu legionistów. Po śmierci marszałka Piłsudskiego w 1935 roku postanowiono nazwać niedokończony jeszcze kopiec jego imieniem. Prace ukończono dopiero na 2 lata przed wybuchem II wojny. Kopiec dewastowali później zarówno hitlerowcy, jak i komuniści, i dopiero w ostatnich latach udało mu się przywrócić niegdysiejszą świetność.

Kraków drzemie jeszcze pogrążony w smogu, a ku południowi rozpościera się daleka panorama Beskidów i Tatr...

Kopiec Piłsudskiego to najmłodszy i zarazem największy (26 metrów wysokości, 111 metrów średnicy u podstawy) z czterech krakowskich kopców, Pomysł usypania kopca-pomnika walki narodu o niepodległość na szczycie wzgórza Sowiniec, w najwyższym punkcie Lasu Wolskiego, wysunął w 1934 roku Związek Legionistów Polskich. Prace rozpoczęto 6 sierpnia tego roku, w dwudziestą rocznicę wymarszu z Krakowa I kompanii kadrowej Legionów. Po śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego postanowiono kopiec nazwać jego imieniem. Sypanie zakończono 9 lipca 1937 r., złożywszy w kopcu ziemię z wszystkich miejsc bitewnych I wojny światowej, gdzie udział brali Polacy. W 1941 r. generalny gubernator Hans Frank wydał rozkaz zniwelowania kopca, który nigdy nie został wykonany. Po II wojnie światowej ówczesne władze robiły wszystko, aby kopiec wymazać z pejzażu miasta i ze świadomości krakowian. W 1953 r. przy użyciu czołgu usunięto ze szczytu kopca granitową płytę z wyrytym na niej krzyżem legionowym. Zniszczono wówczas cały stok kopca. W 1981 r. ruszyła wielka akcja odnowy kopca, a u jego podnóża spoczęła ziemia z pobojowisk II wojny światowej. (Tekst w oparciu o Wikipedię).