360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

"Kościół został zbudowany z sosnowych bali w miejscowości Vang w południowej Norwegii, na przełomie XII i XIII w. Powstał jako jeden z ok. tysiąca (przetrwało kilkadziesiąt) norweskich kościołów klepkowych (słupowych) – stavkirke. Uważany jest za najstarszy drewniany kościół w Polsce.

W XIX w. świątynia stała się już za mała na potrzeby miejscowej ludności, która chcąc wybudować sobie nowy kościół musiała zaciągnąć pożyczkę na pokrycie kosztów budowy. Kościół był mocno zniszczony, ale nadawał się do sprzedaży w celu rozbiórki i odbudowania w innym miejscu. Wtedy norweski malarz Jan Krystian Dahl przebywający w Dreźnie skłonił pruskiego króla Fryderyka Wilhelma IV do jej zakupu dla berlińskiego muzeum.

W 1841 rozebraną świątynię przewieziono najpierw do Szczecina, a potem do Berlina, jednak zaprzyjaźniona z królem hrabina Fryderyka von Reden z Bukowca przekonała go, żeby przewieźć ją na Śląsk. Najpierw Odrą przewieziono ją do Malczyc, potem do Karpacza Górnego (wówczas niem. Brückenberg – Mostowa Góra).

28 lipca 1844 świątynia Wang stała się kościołem miejscowej parafii ewangelickiej i jest nim nadal. Stanowi atrakcję turystyczną Karpacza.

Konstrukcja kościoła wykonana jest bez użycia gwoździ, wszystkie połączenia zrealizowano przy pomocy drewnianych złączy ciesielskich. Wnętrze świątyni ozdobione jest oryginalnymi zdobieniami i rzeźbami. Bryła obiektu podczas prac konserwatorskich, zgodnie z XIX-wiecznymi trendami konserwatorskimi, uległa znacznej rozbudowie. Dobudowano też wysoką kamienną dzwonnicę, która chroni drewnianą świątynię przed wiatrem znad Śnieżki." (Tekst z Wikipedii).

Jubiläumsweg wybudowano w latach 1903-1905 dla uczczenia 25. rocznicy założenia niemieckiej organizacji turystycznej Riesengebirgsverein. Jeden z pomysłodawców, doktor Hugo Seydel, tak wspominał czasy budowy: "Przypadkowo przyłączyłem się do rozmowy kilku panów z Czech i dowiedziałem się z niej, że właściciele samochodów sądzą, iż po ukończeniu drogi będą mogli wjeżdżać na Śnieżkę swoimi automobilami. Stało to w sprzeczności z moimi zamiarami. By więc raz na zawsze uniemożliwić jazdę tą drogą, zarządziłem, by na drodze, w miejscu, gdzie przekraczała ona żebra skalne, zamontowane zostały schody. Płyt granitowych na ten cel w istocie nie brakowało, z łatwością można było wykonać odpowiednie kamienne stopnie. Wiosną 1905 r. stopnie te zostały zamontowane na najbardziej stromym odcinku drogi. Nazwaliśmy je «pułapką na automobile», okazały się bowiem niezwykle skuteczną przeszkodą." (Cytat wzięty ze strony thory.blox.pl).

Po 1937 roku państwo czechosłowackie zdążyło wystawić prawie 10 tysięcy (!) takich żelbetowych konstrukcji, zwanych potocznie řopíkami, a oficjalnie - lekkim umocnieniem wz. 37. Jak wiadomo z historii, nic mu to nie pomogło, bo Niemcy i tak zaanektowały Sudety w wyniku układu monachijskiego...