360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Niepozorny, otoczony lasem stawek w Dolinie Zuberskiej jest najniżej położonym jeziorem tatrzańskim (983 m npm). Mierzy raptem 80 x 50 metrów, przy głębokości niewiele większej od metra. Dokoła jego wypełnionej brunatną wodą polodowcowej misy wiedzie ścieżka spacerowa z ławkami i stolikami, tuż obok biegnie też szlak na Przełęcz w Osobitej i dalej na Grzesia.

"Projekt tego miejsca opracowała Lucia Marušicová z Bratysławy, za wzór biorąc starą ludową architekturę orawską. Centralnym miejscem jest kapliczka z rzeźbą Panny Marii, a pod gontowym daszkiem umieszczony jest dzwon. Do kapliczki prowadzi chodnik wiodący poprzez dwie bramy, również nakryte gontowymi daszkami. Na kamiennym filarze bramy wstępnej znajduje się tablica z nazwiskami ofiar Tatr oraz datami i miejscami tragedii. W tej części polany są też pojedyncze głazy, na których będą umieszczane tabliczki upamiętniające zmarłych, którzy zasłużyli się dla rozwoju turystyki, a także ochrony przyrody w tej części Tatr. Powstanie tego osobliwego miejsca pamięci jest zasługą przede wszystkim ratowników ZHS i Seniorów HS z Rohaczy, a także władz miejscowości Zuberzec oraz miejscowych sponsorów." (Apoloniusz Rajwa: 55 lat Horskej služby w Rohaczach, Tygodnik Podhalański).

"Znajduje się on przy drodze prowadzącej tą doliną, ok. 300 m od skrzyżowania dróg w Zwierówce. Pochowano tutaj partyzantów słowackich i radzieckich, którzy 9 grudnia 1944 r. polegli w bitwie stoczonej z Niemcami w Dolinie Zuberskiej. W miejscu tym przed II wojną światową stało schronisko turystyczne. Stacjonował w nim sztab dużego oddziału I Słowackiej Brygady Partyzanckiej dowodzonej przez Piotra A. Wieliczkę. Partyzanci zostali zaskoczeni przez Niemców, którzy podeszli z niespodziewanego kierunku – od strony Osobitej. W trakcie 12-godzinnej walki poległo 21 partyzantów, 16 zaginęło, a ponad 30 zostało rannych. Schronisko Niemcy spalili. Później 20 poległych partyzantów pochowano obok spalonego schroniska. We wrześniu 1947 r. odsłonięto tu tablicę pamiątkową. Cmentarzyk jest ogrodzony. W listopadzie 2001 r. na Cmentarzyku zostały złożone prochy Polaka – Stanisława Majewskiego, który jako 16-letni chłopak brał czynny udział w bitwie. Decyzja ta była zgodna z jego ostatnią wolą." (Tekst z Wikipedii).