360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2660 odcinkach

Potężny kościół (ponad 50 metrów długości) wzniesiono w latach 1909-1921 według oryginalnego projektu architekta Franciszka Mączyńskiego, łączącego w sobie elementy stylu bizantyjskiego, romańskiego, renesansowego, barokowego i innych. Ściany trójnawowej świątyni pokrywa polerowany stiuk, udający barwny marmur. Posadzka naśladuje wzory z kościołów wczesnochrześcijańskich, strop z kolei pokrywa przyciągająca uwagę secesyjna polichromia projektu Jana Bukowskiego.

Ołtarz główny zbudowano w latach 1915-1920 według projektu Franciszka Mączyńskiego. Na 16 marmurowych kolumnach wspiera się pokryta stiukiem koncha, której wnętrze zdobią 44 kasetony z mozaikami, prezentującymi różne symbole ze Starego i Nowego Testamentu. Ściany prezbiterium obiega fryz mozaikowy projektu Piotra Stachiewicza, wykonany przez wenecką firmę Angelo Gianese, przedstawiający hołd złożony Chrystusowi przez świętych i błogosławionych polskich, prowadzonych przez św. Stanisława oraz naród polski, wiedziony do Jezusa przez królową Jadwigę Andegawenkę i jej męża, króla Władysława Jagiełłę.

W przedsionku pod wieżą mozaika przedstawia św. Krzysztofa, patrona kierowców. Projektował ją Leonard Strojnowski, a wykonał w 1931 roku zakonnik Wojciech Pieczonka. W kruchcie pod chórem duża mozaika, wykonana przez tych samych artystów w 1930 roku, przedstawia przebicie boku Chrystusa na krzyżu. Poniżej tablica "Jezuici polscy - ofiary terroru hitlerowskiego 1939-1945", z nazwiskami 74 zakonników, którzy zginęli w różnych obozach zagłady. Tablicę wykonał Henryk Bąk, a poświęcił w maju 1969 ojciec Pedro Arrupe, generał zakonu jezuitów. Witraże w kruchcie projektował Jerzy Skąpski.

Budowę klasztoru i kościoła z czerwonej cegły rozpoczęto według projektu Tadeusza Stryjeńskiego w 1909 roku, jednak wskutek trudnej sytuacji finansowej przerwano ją po zbudowaniu prezbiterium i wieży, i dokończono dopiero w latach 1929-1932 pod kierunkiem Franciszka Mączyńskiego. Alabastrowy ołtarz główny wykonano w 1931 roku według projektu Józefa Szostakiewicza w żurawińskich Zakładach Przemysłu Artystycznego XX. Czartoryskich.