360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

"W miejscu tém przed pięciu przeszło wiekami, stał grod albo zamek, mieszkanie wojtów krakowskich, od którego do dziś dnia zowią miejsce to Gródkiem. Grod ten pamiętnym jest w dziejach naszych, w nim to bowiem w spiknieniu się mieszczan krakowskich przeciw Łokietkowi w r. 1310 znalazł u wiarołomnego wójta Alberta przytułek Bolesław książe opolski. W późniejszym czasie grod ten był własnością familii Tarnowskich i dopiero roku 1621 Gabryel Tarnowski starosta krakowski przedał go Annie z Branickich Lubomirskiéj kasztelanowéj wojnickiéj, a ta niewiasta pobożna i litościwa, przerobiła go na kościół i klasztor, wyłożywszy na to 65000 złotych i oddała na przytułek pięciu zakonnicom trzeciéj reguły dominikanek z klasztoru większego przy ulicy Stolarskiéj, które z upoważnieniem zwierzchności kościelnéj, postanowiły w tym nowym klasztorze w ściślejszém zamknięciu i odosobnieniu, z obowiązkiem odmawiania modlitw kapłańskich, życie przepędzać. Dziewice te Bogu poświęcone, uroczyście do tego klasztoru w dniu S. Michała roku 1635 przeprowadzone zostały przez X. Tomasza Oborskiego sufragana krakowskiego, który wtedy zarazem poświęcił nowy kościół. Wkrótce tak zaczął słynąć z pobożności ten klasztor, iż panny z najznakomitszych w Polsce familii przywdziewały suknie tego zakonu, drugie wstępywały tu na niejaki czas każdorocznie, aby modląc się i patrząc na żywe wzory cnót zakonnych, wypełniały je podobnie wśród swych pałaców" (Józef Mączyński: Pamiątka z Krakowa, część 2, Kraków 1845).

"Kośćioł pod tytułem Miłosierdzia Bożego przy Krákowie ná Smoleńsku, między Wisłą a Rudáwą zdawná iest zmurowány, o ktorym że żaden nie pisał, ktoby iego Pátronem u Fundátorem był: przeto ia táką o nim pewną dáię relácyą. Zmurowány iest sto lat przeszło, á nie máiąc ktoby o nim záwiádował, przyszedł do wielkiego spustoszenia: Pobożny iednák Obywátel mieyscá támtecznego, nieiáki Jákub Smukáłá Cieślá záwiádował o nim y poprawiał, á gdy miał umieráć, żony swoiey prosił, żeby go w tym Kośćiele pochowáć kazáłá, tę máiąc nádźieię, że tego mieyscá Pan BOG nie zápomni. Uczyniłá to oná, y nád to w káżdy Poniedźiáłek Mszą S. zá te dusze, ktorych tám ciáłá leżą, odprawiáć kazáłá, o nim aż do samey śmierći miáłá stáránie. [...] Ma też ten Kośćioł Swiętych Relikwie z Rzymu zá pewnym świádectwem, y zá pozwoleniem Oycá Swiętego Urbáná VIII, ze Cmentarzá Kálixtego wźięte, á przez Páná Hiácynthá Wáxmáná Stárostę Lipowieckiego temuż Kośćiołowi dárowáne: ktorych Swiętych są te Imiona: Theodorá, Gencyáná, Justey, Antoniney, Lárgá, Relátá, Dezyderego, Felicyáná, Felicysymá, Konkordego, Klaudyi, y Mánswecyi: ktorych modlitwom żeby się ludźie Chrześćiáńscy zálecáli, y one czćili, oćiec Swięty pozwala. Ma też Odpusty zupełne ná S. Krzyż w Máiu, od Oycá S. nádáne. Przy tym Kośćiele ludźi w powietrze zmárłych, y ubogich sumptu ná pogrzeb niemáiących, bárdzo wiele leży: zá ktorych Msza S. w káżdy tydźień, iedná pobożna Wdowá, wiecznemi czásy fundowáłá. Zá co Pan BOG w TROYCY Swiętey iedyny, niechay będźie pochwalony ná wieki, á da zapłátę miłosierdźie czyniącym." (Piotr Hiacynth Pruszcz: Kleynoty Stołecznego Miasta Krakowa..., Kraków 1745).

Parafia wydzielona została z parafii pw. Św. Maksymiliana Kolbe. Dokument erygujący parafię 15 VIII 1990 r. wydał J. Em. Ks. Franciszek Kardynał Macharski Metropolita Krakowski.

Kościół został zaprojektowany przez inż. arch. Marcina Stępniewskiego-Janowskiego, konstruktorem był prof. dr hab. inż. Zbigniew Janowski z Politechniki Krakowskiej. Budowę rozpoczęto wiosną 1991 roku, a 24 XI 1991 r. Metropolita Krakowski wmurował kamień węgielny. Budowa w stanie surowym została zakończona w 1993 roku. 1 V 1996 J. Em. Bp. Stanisław Smoleński dokonał konsekracji kościoła. Ołtarz główny z kościoła św. Wojciecha z Rynku Głównego w Krakowie pochodzi z 1727 roku i przypisuje się go Antoniemu Frąckiewiczowi. Ołtarz został przekazany w 1993 roku przez PKZ/O Kraków, gdzie był odrestaurowany.

Stacje Drogi Krzyżowej stanowią płaskorzeźby wykonane w oparciu o rysunki artysty Jana Styki (współautora Panoramy Racławickiej). Witraże zaprojektowała i wykonała w 1998 roku pracownia witraży K.R. Mysiakowskich z Gliwic. Przedstawiają one świętych i błogosławionych polskich, a ostatni przedstawia Ojca Świętego Jana Pawła II wprowadzającego w III Tysiąclecie. (Opis z tablicy przy kościele).

"Kościół zbudowany w latach 1986-1988, został zaprojektowany, według pomysłu ks. Proboszcza Adama Sroki, przez architekta Adama Lidwina i S. Radwana. Kamień węgielny kościoła pochodzi z grobu św. Piotra w Rzymie.

Na ścianie za mensą ołtarza, zawieszony jest niewielki obraz Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła. Jest to kopia mozaiki z fasady Pałacu Apostolskiego w Rzymie. Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła zostało ogłoszone przez papieża Pawła VI na zakończenie trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II - 21 listopada 1964 roku. W trzy lata później papież Paweł VI wydał osobną adhortację, w której wyjaśnił powody, dla których nadał Pannie Maryi tytuł Matki Kościoła. Dokument papieski nosi datę 13 maja 1967 roku. Od tej pory tytuł ten przyjął się w dokumentach urzędowych Kościoła. Mnożą się liczne wizerunki Matki Kościoła, a w bazylice św. Piotra na Watykanie wystawiono ołtarz pod wezwaniem Maryi Matki Kościoła. Przy okazji warto nadmienić, że to polski Episkopat z kardynałem Stefanem Wyszyńskim na czele wystąpił już w roku 1964 z memoriałem do papieża Pawła VI, aby ten uznał Maryję Matką Kościoła. Liturgicznie święto to przypada w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego. W Polsce było ono po raz pierwszy obchodzone w roku 1971. Piękne tabernakulum umieszczone w złocistej glorii, zaprojektował i wykonywał Maciej Kauczyński.

W 1998 r. kościół poświęcił kardynał Franciszek Macharski. Przed świątynią stoi wysoki, metalowy Krzyż-Monstrancja zdobiący wcześniej ołtarz papieski na Błoniach (w 1987 r.)." (Michał Rożek, Barbara Gondkowa: Leksykon kościołów Krakowa, Kraków 2002).