360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

"Na samym krańcu przedmieścia zwanego przedtym Strzelnicą dziś Wesołą, stoi ten kościół i klasztór wystawiony w r. 1710 nakładem Jana Szembeka kanclerza, a do którego w roku 1725 wprowadzono na nową osadę cztery karmelitanki reformowane przez S. Teressę, z klasztoru S. Marcina. Dopełnił zaś wtedy tej uroczystej ceremonii Michał Szembek sufragan krakowski, a nakoniec trzeci Szembek Krzystof biskup warmiński, poświęcił tę świątynię roku 1730.

Karmelitanki w tem ustroniu Bogu poświęcone tak są odosobnione od świata, że nawet własnej matki za zamknięcie klasztorne, pod żadnym pozorem wprowadzić im nie wolno. We dnie i w nocy przepędzają czas na modlitwach w kościele. W dni postu nie używają nic gotowanego, a przez cały rok nigdy mięsa nie jedzą wyjąwszy w słabościach.

Kościół ten średniej wielkości, zbudowany w kształcie krzyża, ma sześć ołtarzy, między temi jest ołtarz wielki cały marmurowy z obrazem S. Teressy z połowy XVII wieku prawdziwie kościelnym, mającym wyraz świętości i życia, oddany pędzlem miękkim i wykończonym. Szkoda tylko iż przez ubranie tej świętej, w srebrne ozdoby, obraz znacznie uszkodzonym został i traci wiele ze swej piękności." (Józef Mączyński: Pamiątka z Krakowa, część II, Kraków 1845).

Barokowy jednonawowy kościół Niepokalanego Poczęcia NMP konsekrowano w 1683 roku przy klasztorze karmelitów bosych. Gdy w 1787 roku zakonnicy przenieśli się do kościoła św. Michała i Józefa, świątynię przejęły siostry szarytki, którym powierzono prowadzenie w dawnym klasztorze szpitala. Wtedy przybyło obecne wezwanie - św. Łazarza.

Potężny kościół (ponad 50 metrów długości) wzniesiono w latach 1909-1921 według oryginalnego projektu architekta Franciszka Mączyńskiego, łączącego w sobie elementy stylu bizantyjskiego, romańskiego, renesansowego, barokowego i innych. Ściany trójnawowej świątyni pokrywa polerowany stiuk, udający barwny marmur. Posadzka naśladuje wzory z kościołów wczesnochrześcijańskich, strop z kolei pokrywa przyciągająca uwagę secesyjna polichromia projektu Jana Bukowskiego.